Aktualności ZZPRC WZK Victoria S.A.

Data opublikowania: 25 maja 2016 r. Odsłon:

Urlop wypoczynkowy bezpośrednio po chorobowym powyżej 30 dni.

      Pracownik chorujący powyżej 30 dni może bezpośrednio po niezdolności do pracy pójść na urlop wypoczynkowy. Nie musi wcześniej przedstawiać swojemu pracodawcy orzeczenia o braku przeciwwskazań do wykonywania obowiązków na stanowisku, na którym jest zatrudniony. Tak wynika z aktualnego

orzecznictwa SN, które zmienia kierunek interpretacji przepisów k.p. regulujących kwestie dopuszczenia do pracy zatrudnionych po przebytej długiej chorobie. SN nie widzi już sprzeczności między art. 229 par. 4 k.p. a art. 165 i 166 k.p. Zgodnie z pierwszym przepisem, pracodawca nie może dopuścić podwładnego do pracy bez aktualnego orzeczenia stwierdzającego brak przeciwwskazań do wykonywania obowiązków na określonym stanowisku. Obowiązkiem pracownika jest stawienie się do pracy i zgłoszenie gotowości do jej wykonywania. Podlega on okresowym badaniom lekarskim. Jeśli jest chory ponad 30 dni, wówczas musi przejść badania kontrolne w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Natomiast zgodnie z art. 165 k.p., choroba jest przeszkodą w rozpoczęciu urlopu wypoczynkowego, a czas choroby nie jest i nie może być czasem korzystania z wolnego na wypoczynek.

Przez długi czas eksperci i sam SN stali na stanowisku, że zanim pracownik pójdzie na urlop wypoczynkowy po długiej chorobie, musi wcześniej przedstawić opinie lekarza o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy. Jeśli więc pracownik nie przedstawił odpowiedniego zaświadczenia to przyjmowało się, że nie można mu udzielić urlopu wypoczynkowego, bo nie ma on zdolności do jego wykorzystania. A zatem przed rozpoczęciem urlopu pracownik powinien spełnić takie same wymogi jak przed dopuszczeniem do pracy. Podobnie uważał SN w swojej linii orzeczniczej.
Jednak ostatnio to się zaczęło zmieniać. W wyroku z 28 marca 2008 r. SN uznał, że nie ma sprzeczności w udzieleniu urlopu wypoczynkowego pracownikowi, który nie uzyskał zaświadczenia o zdolności do pracy po zwolnieniu lekarskim trwającym powyżej 30 dni. Sąd argumentował, że urlop wypoczynkowy to przecież czasowe niewykonywanie pracy na dotychczasowym stanowisku. I choćby to już powoduje, że przesłanką negatywną rozpoczęcia urlopu nie może być konieczność przeprowadzenie kontrolnych badań lekarskich. SN podkreślił, że lekarskie badania kontrolne są potrzebne do tego, by dopuścić pracownika do wykonywania przypisanych mu zajęć. Nieprzeprowadzenie ich przed urlopem nie pozostaje w sprzeczności z ratio legis normy prawnej wynikającej z art. 229 k.p. Taka interpretacja przepisów regulujących powrót pracownika do pracy po długiej chorobie, który chce skorzystać z przysługującego mu urlopu wypoczynkowego powoduje, że pracownik ma swobodę w korzystaniu z przysługujących mu uprawnień bez wprowadzania dodatkowych obowiązków po stronie pracodawcy. Poza tym, pracodawca nie może najpierw pozytywnie rozpatrzyć wniosku pracownika, a dopiero potem skierować go na lekarskie badania kontrolne.
Omówienie orzecznictwa pochodzi z Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych