Aktualności ZZPRC WZK Victoria S.A.

Data opublikowania: 30 stycznia 2018 r. Odsłon:

Krytyka pracodawcy przez pracownika.

      Nie każda krytyczna uwaga pracownika sprawia, że można go zwolnić z pracy. A nawet jeśli pracownik faktycznie przekracza granice dozwolonej krytyki – czasem można mu z tego powodu jedynie wypowiedzieć umowę, ale zwolnić dyscyplinarnie – już niekoniecznie.

Jak się w tym zorientować, skoro zagadnień tych wprost nie regulują żadne przepisy? Na szczęście z pomocą przychodzi bogate orzecznictwo.

Krytyka polega na zakomunikowaniu osobie lub osobom trzecim oceny dzieła, działalności lub postępowania innej osoby, instytucji lub zrzeszenia (zob. uchwała SN z 17 grudnia 1965 r., VI KO 14/59, OSNKW 1966/2/ 14). Krytykujący wypowiada dodatni lub ujemny sąd według przyjętej przez siebie miary podstawowej. Wypowiedź krytyczna może być z kolei przedmiotem oceny i wymiany poglądów, daje zarówno możność wykazywania błędów tej oceny, jak i przyjętej miary podstawowej.

Sąd Najwyższy jako zasadę przyjmuje, że pracownik może otwarcie i krytycznie wypowiadać się w sprawach dotyczących organizacji pracy (wyrok z 7 września 2000 r., I PKN 11/00, OSNAPiUS 2002/6/139). Pracownik ma bowiem nie tylko prawo, ale także obowiązek przeciwdziałania złu, które obserwuje na terenie zakładu pracy.

Jednak powinno to odbyć się na właściwej drodze i we właściwej formie ( np. w formie pisemnej złożonej reprezentującej pracownika organizacji związkowej). Tylko taka krytyka – jeżeli merytorycznie okaże się uzasadniona – przynosi korzyści (wyrok SN z 29 stycznia 1975 r., III PRN 69/74, OSNCP 1975/7–8/124). W tym orzeczeniu krytyka pracownika dotyczyła złego − w jego ocenie − rozmieszczenia kadr u pracodawcy, Sąd Najwyższy stwierdził, że o tym w przedsiębiorstwie decyduje dyrektor, a nie poszczególny pracownik, który z reguły nie ma pełnego rozeznania w tym zakresie i patrzy na sprawę przez pryzmat własnego interesu.

Od pracownika nie należy wymagać staranności profesjonalnej (szczególnej staranności i rzetelności). Powinien jednak dochować należytej staranności i rzetelności przy ocenie prawdziwości faktów, które mają posłużyć do sformułowania krytycznych wypowiedzi. Co należy przez to rozumieć?